Þó ég sé ekki róni

þá er þessi vísa sem Pálmi Gunnarsson flutti eitt sinn

svo snilldarlega oft í huga mínum.

 

Þó er það svo afstætt

hver er aumingi og svín

á dómins æðsta degi

drekkur róninn máski vín.

 

Við háborðið hjá Pétri

og himnaföðurnum

í hlýju þornar hlandið

í rónabuxunum.